Rode-Koontjes-Nikki

Vorige week ben ik op school begonnen aan het project 'GeR'. Dat project komt eigenlijk neer op het nabootsen van een echte nieuwsredactie. Ik zit in een groep met tien mensen. We zijn ingedeeld op alfabetische volgorde, dus bijna alle B-tjes zitten bij elkaar. Er zitten twee Nikki's in de groep. Nikki Barten en Nikki Buitendijk. Dat zorgt uiteraard voor een gigantisch probleem... Hoe hou je die twee uit elkaar? Die oplossing was vrij snel gevonden. Hallo, mijn naam is Rode-Koontjes-Nikki! Ook wel Nikki-Appel-Wangetjes genoemd.

Altijd als ik me erg inspan krijg ik rode wangen. En dan niet gewoon schattige blosjes, nee, knalrode wangen. Vroeger vond ik dat echt vre-se-lijk, zo gênant. Dat vind ik heel typisch. Altijd als je iets echt niet leuk vind, wordt het des te vaker gezegd. Alsof die pestkoppen (okee, okee, ik overdrijf) een soort radar hebben. Dat is net zoiets als dat je aan het blozen bent, en iedereen roept: "Aaah je bloost!" Daar heb ik toch zo'n pesthekel aan. Moet dat nou echt benadrukt worden?! Ik voel die plotselinge hitte heus wel hoor. Toch trok ik me vrijwel nooit iets aan van zulke dingen. Ik deed (doe) in ieder geval alsof. Maar als het over mijn tomatenhoofd ging... Ik gok dat ik een (maar al te begrijpelijk) fijn doelwit was, ik ben erg goed in happen.


De lichte versie van de ziekte bij mini-Nikki.

Afgelopen week kreeg ik echt zo'n flashback. Waar maakte ik me toentertijd in godsnaam druk om? Wat maakt het nou eigenlijk uit dat je 'schattig' genoemd wordt? Aan mij is tenminste te zien dat ik hard aan het werk ben! Gelukkig kan ik nu mijn rode koontjes best wel waarderen. Dus Cécile, bedenkster van de naam, voel je vooral niet schuldig. Ik word in ieder geval wel herkend ;).

Bang voor een soa-test?

Stel je voor. Je wil jezelf testen op soa’s. Hoe gaat zo’n test eigenlijk in zijn werk?



(klik hier als je niets kunt zien)

Zoals je hoort lopen de meningen erg uiteen. Om alles op te helderen sprak ik met een verpleegkundige van de GGD in Tilburg.



(klik hier als je niets kunt zien)

Dat maakt een heleboel duidelijk. Geen enge staafjes of klamme handen meer. Dus: gewoon bellen en een afspraak maken!

Op de website van GeR is de volledige uitzending terug te beluisteren.

Hee daar!

Leuk dat je een bezoekje brengt aan mijn blog. Het lijkt mij wel zo leuk om mijzelf eerst eens even voor te stellen.

Mijn naam is Nikki Buitendijk (toch wel overduidelijk) en ik ben 21 jaar. Ik begon deze blog toen ik nog journalistiek studeerde aan de Fontys Hogeschool voor Journalistiek. Na ruim twee jaar ben ik daarmee gestopt. Ik heb het enorm naar mijn zin gehad in Tilburg, maar de opleiding paste toch niet bij mij. In september begin ik met de studie communicatie media design in Utrecht.

Mijn liefde voor schrijven (hoe cliché klinkt dat) is uiteraard al heel vroeg begonnen. Ooit schreef ik verhaaltjes over Rabekka die vanuit school naar haar oma ging om een bo-ter-ham te eten. Ik begon al vroeg met websites en was al snel in de ban van allemaal technologische dingetjes zoals foto- en videocamera's. Ik heb een lange tijd een personal blog gehad, maar ik werd die een beetje zat. Na een tijd miste ik het bloggen, waardoor deze blog is ontstaan. In het begin plaatste ik hier van alles op, inmiddels is dit eerder een soort portfolio geworden.

Natuurlijk houd ik van meer dingen dan alleen maar schrijven. Ik ben gek van muziek (zingen), toneel (acteren) en lekker met vrienden drankjes doen slash dansen op slechte (geleerd tijdens mijn Brabantse tijd) of goede muziek. Verder is mijn familie het allerbelangrijkste wat ik heb, en ik weet wel zeker dat dat altijd zo zal blijven.

Goed, volgens mij ben ik redelijk los gegaan. Als er nog vragen zijn, wat ik sterk betwijfel, kunnen die altijd gesteld worden bij de comments (dus gewoon reacties) of via een e-mail. En comments worden trouwens altijd gewaardeerd ;).